God, Soul, Universe

Proszę o uwagę. Byłem poproszony abym zrobił trzy jednogodzinne wykłady w trzy następne niedziele.

Ponieważ jest to szeroki temat, nie będę miał wystarczająco czasu na szczegóły, rozpocznę wiele tematów i stopniowo wyjaśnię największy cel naszej egzystencji. Z tej to przyczyny konieczne jest, abyśmy z uwagą słuchali każdego zdania.

My mamy w zasadzie tylko jedno nurtujące nas pytanie: w jaki sposób możemy zaspokoić nasze pragnienia? To jest jedno, i tylko jedno pytanie, na które musimy znaleźć odpowiedź. I pomimo nieskończonej ilości egzystencji w ludzkiej formie, odpowiedzi na to pytanie nie mamy. Czyż nie jest to zadziwiające? W jaki sposób możemy się tego dowiedzieć? Pytając innych? Oj nie, ponieważ inni są takimi samymi ignorantami jak i my. Od nich nie możemy więc otrzymać poprawnej odpowiedzi. Może, więc powinniśmy zwrócić się do pism? Tak, wygląda na to, że tylko to może być dobrym rozwiązaniem.

Wszystkie pisma dzielą się na trzy kategorie: (mam na myśli pisma nie tylko hinduskiej filozofii) Krit, Smirt i Vinigrat. Pisma Krit są dziełem ludzi o materialnej świadomości, używających swój intelekt do pisania książek. Smirt to pisma, którymi autorami są oświecone dusze wyjaśniające prawdziwą wiedzę używając duchowej energii. Purany i Gita należą do tej kategorii. I wreszcie trzecia kategoria, Vinirgat, do której należą tylko Vedy.

Krit nie mogą dać nam żadnej odpowiedzi, jako że są pisane przez przeciętnych ludzi, których wiedza nie jest wyższa od naszej. Wiele filozofii jest propagowanych przez takich właśnie ludzi. A więc odpowiedź na nasze pytanie możemy otrzymać jedynie z pism Smrit i Vinirgat. Dziś będę cytował wiele pism zaczynając od Ved a kończąc na Ramayan, dzięki którym będę tłumaczył wam duchową wiedzę,

Idźmy najpierw do Ved:

भूतं भव्यं मविष्यं च सर्व वेदात्प्रसिद्ध्यति ।

Są one ostatecznym autorytetem. Pisma akceptowane przez nas muszą być zgodne z Vedyckimi naukami. Jeżeli sprzeciwiają się Vedom, nawet gdyby były napisane przez samego Boga, nie akceptujemy ich. Bóg ukazał się w Indiach jako Buddha. Pomimo, że jest On akceptowany jako Avatar (zejście samego Boga), jednak Jego nauki nie idą w parze z Vedami. Z tego powodu my kłaniamy się Lordowi Buddha, ale nie Jego naukom. My akceptujemy Gitę, ale nie dlatego, że posiada w sobie słowa, wypowiedziane przez samego Shree Krysznę.

सर्वोपनिषदो गावो दोग्धा गोपाल नन्दनः ।

Akceptujemy Gitę, ponieważ w Gicie, Shree Kryszna objawił wiedzę Ved.

My dziś mamy ludzką formę, najwyższą spośród 8,4 miliona form egzystencji. Na ten temat Vedy mówią:

इह चे दशकद् बोद्धुं प्राक्शरीरस्य विस्रसः ।
ततः सर्गेषु लोकेषु शरीरत्वाप कल्पते ।।

(Kath Upanishad, 2 3/4)

O ludzie! Osiągnijcie szybko wiedzę Bożą. W przeciwnym przypadku będziecie obracać się w 8,4 milionach form przez miliony wieków (kalp). Egzystencja w ludzkiej formie jest bardzo rzadka i otrzymuje się ją za własne zasługi. Forma ludzka jest tak rzadka, że nawet niebiańscy bogowie o niej marzą. My jednak całkowicie zaniedbujemy ten bardzo znamienny egzystencjonalny fakt. Vedy mówią, że jeżeli nie osiągniemy Bożej wiedzy żyjąc w ludzkiej formie, będziemy zmuszeni rodzić się w niższych formach przez miliony wieków (kalp). Powinniśmy zrozumieć, co to znaczy kalp. Czas jest podzielony na cztery okresy: Styam, Treta, Dvapar i Kali. Okres Kali ma 432.000 lat, Dvapar: 864.000 lat, Treta: 1.296.000 lat, a Satya: 1.728.000 lat. W sumie, daje to 4.320.000 lat. 71 takich cykli, daje nam jeden Manvantar, czyli 306.720.000 lat. Dopiero 14 Manvantar daje jeden KALP. Taki długi jest okres Kalp. Jeden Kalp jest wykładnikiem jednego dnia, Brahmy, którego egzystencja ma 100 lat. Proste kalkulacje dadzą nam 311.04 bilonów lat ludzkiego życia. Z tego właśnie powodu Vedy przestrzegają ludzi i radzą się spieszyć z otrzymaniem duchowej wiedzy.

Idźmy więc do Ved aby otrzymać tę wiedzę.

एतज्ज्ञेयं नित्यमेवात्मसंस्थं नातः परं वेदितव्यं हि किञ्चित् ।
भोक्ता भोग्यं प्रेरितारं च मत्वा सर्व प्रोक्तं त्रिविधं ब्रह्ममेतत् ।।

(Shvetashvatar Upanishad, 1/12)

Ta mantra mówi, że potrzebna jest nam wiedza w trzech dziedzinach. Tylko trzech? Tak. Brahmy (Boga), duszy i Mayi. On, ja i to. To wszystko. Czyją wiedzę powinniśmy otrzymać jako pierwszą? Najpierw powinniśmy poznać Brahmę.

Słowo Brahm opisane jest jako:

वुहति वुंहणति इति तत्परं ब्रह्म ।

Ten, który jest najwspanialszy i który robi innych wspaniałymi, znany jest jako Brahma.

बुहत्वात् बुंहणत्वात् च तढ् ब्रह्मेति ।

Pięknie opisują to pisma Upaniszad przytaczając przykład Bhrigu, który podszedł do ojca i zapytał: „Powiedz mi tato, kto zna Brahmę?”

भुगुर्वैवारुणिः वरुणं पितरमुपससार । अधोहि भगवो ब्रह्म ।

Vedy mówią, że jest bardzo ważne, aby Go znać. Ojciec (Varun) odpowiedział: „Synku, to jest bardzo proste”.

यतो वा इमानि भूतानि जायंते । येन जातानि जीवन्ति । यत्प्रयन्त्यभिसंविशंति ।
तढ्ब्रह्म विजिज्ञासस्व ।

(Taittiriya Upanishad, 3/1)

„Ten, dzięki któremu rodzą się wszystkie świadome i nieświadome istoty, ten w którym wszystko egzystuje i w którym wszystko się łączy, Ten jest Brahm”. Jak widzisz, definicja Brahmy jest bardzo prosta. Inna definicja mówi:

न तत्समश्चाभ्यधिकश्च दुश्यते ।

(Shvetashvatar Upanishad, 6/8)

Ten werset mówi, że Brahm nie ma sobie równych ani wyższych. Bhagvatam opisuje Go w podobny sposób.

स्वयं त्वसाम्यातिशयस्त्र्यधीशः ।

(Bhagvatam, 3 2/21)

Nie będę tłumaczył wszystkich wersetów w detalach i szybko przez nie przejdziemy.

निरस्त साम्पाति शयेन राधसा ।

(Bhagvatam, 2 4/14)

Może czytałeś Gitę:

न त्वत्समोऽस्त्यभ्यधिकः कुतोऽन्यः ।

(Gita 11/43)

Znaczenie tego wersetu jest identyczne: Brahma nie ma sobie równego, lub wyższego.

Do tej pory przytoczyliśmy oświadczenia pism mówiące, iż Brahma jest największy. Teraz przejdźmy do tekstów, które opisują, że Brahma robi innych wielkimi.

परास्य शक्तिर्विविधैव श्रूयते स्वाभाविकी ज्ञानबलक्रिया च ।।

(Shvetashvatar Upanishad)

Brahma ma w sobie potencjał, umożliwiający zmianę niemożliwego w możliwe.

Mundak Upanishad podaje jeszcze jedną definicję Brahmy:

यः सर्वज्ञः सर्वविघस्य ज्ञानमयं तपः ।

Brahma jest Wszechobecny i Wszechwiedzący. Jest jeden Bóg i to On zapisuje każdą myśl każdej żyjącej istoty egzystującej w każdym jeziorze, w każdej wsi, w każdym kraju i w każdym świecie, w całym niezliczonym systemie planetarnym.

Co jeszcze wiemy o Brahmie?

Brahma jest Tym, którego nie można osiągnąć, który przez nikogo nie może być znany, Tym, który przez nikogo nie może być zrozumiany.

नायमात्मा प्रवचनेन लभ्यो न मेधया न बहुना श्रुतेन ।
यमेवैष वृणुते तेन लभ्यस्तस्यैष आत्मा विवृणुते तहूँ स्वाम् ।।

(Kath Upanishad)

Kath Upanishad mówi, że Brahma może być osiągnięty jedynie przez tego, kto osiągnął Jego Łaskę. Pamiętajmy, że ja podaję przykłady z pism dokumentujące, iż Brahma robi innych wielkimi.

Tak więc Brahma, to Ten, który Sam jest wielki i który robi innych wielkimi. Co więcej możemy wiedzieć o Brahm? Na początku ojciec powiedział synowi: „Synu, medytuj na temat Brahmy. Nie możesz Go poznać przy pomocy prostego pytania. Poznaj przez medytacje, posiądź Jego wiedzę przez oddanie”.

Po długich medytacjach Bhrigu wrócił do ojca i powiedział:

अन्नं ब्रह्मेति व्यजानात् । अन्नाद्धयेव खल्विमानि भूतानि जायन्ते ।

(Taittiriya Upanishad, 2/3)

„Brahma jest pożywieniem.”

Na co ojciec odpowiedział: „Nie, w dalszym ciągu nie rozumiesz. Wróć do swoich medytacji”. Bhrigu poszedł z powrotem.

प्राणो ब्रह्मेति व्यजानात् । प्रत्माद्धयेव खल्विमानि भूतानि जायन्ते ।

Najpierw powiedział, że Brahm jest pożywieniem, później, że jest oddechem, następnie, stwierdził, że umysł jest Bogiem, następnie:

विज्ञानं ब्रह्मेति व्यजानात् । विज्ञानाद्धूयेव खल्विमानि भूतानि जायन्ते ।

„Indywidualna dusza jest Bogiem.”

Ojciec znów odesłał go do medytacji. Wreszcie po długiej praktyce medytacji wypowiedział następujące słowa:

आनंदो ब्रह्मेति व्यजानात् । आनंदद्धयेव खल्विमानि भूतानि जायन्ते ।
आनंदेन जातानि जीवन्ति । आनंदं प्रयन्त्यभिसंविशंति ।

„Bóg jest Błogością. Cały świat stworzony jest z błogości, cały świat egzystuje w samej błogości i połączy się z błogością.” Varun odpowiedział: „Tak synu. Zrozumiałeś kim jest Brahm.”

Brahma ma dodatkowe imiona Sacchidanand. Sat, Chit, Anand. Mówią one że Brahma jest Absolutną Egzystencją-Wiedzą i Błogością. Innymi słowy, można prosto powiedzieć, że Błogość jest Bogiem. Lub też, że Bóg jest Błogością. Tutaj potrzebne jest pewne wyjaśnienie. Kiedy mówimy, że błogość jest Bogiem, nie znaczy to, że są to dwie oddzielne rzeczywistości/egzystencje. Nie możemy porównać Boga do dzbanka, a Błogość do wody, którą wlewamy do dzbanka. Jako przykład podam jedną ze słodyczy; Rasgulla, składającą się w dwóch substancji: suchego sera ricotta i syropu. Kiedy ras (syrop) dodamy do gulla (sera) w rezultacie otrzymamy Rasgulla. Jednak Brahm nie jest jak Rasgulla. Błogość nie jest „w” Bogu. Poprawne stwierdzenie jest: BÓG „JEST” BŁOGOŚCIĄ.

आनन्द एवाधस्तात् आनन्द उपरिष्टात् आनन्दः पुरस्तात् आनन्दः
पश्चात् आनन्द उत्तरतः आनन्दो दक्षिणतः आनन्द एवेदँ सर्वम् ।

(Chhandogya Upanishad)

Sat (Egzystencja), Chit (Wiedza) wchodzą w skład Błogości. Jaka więc jest charakterystyka Błogości? Jest nią (Sat) czyli wieczna egzystencja. Z czasem fizyczne/świeckie przyjemności znikają. Na początku codziennie otrzymujesz przyjemność od swojej matki, ojca, później żony, słodyczy, lecz ostatecznie wszystko to ma koniec. Kiedy jednak otrzymasz Bożą błogość ...

सदा पश्यंति यूरयः तद्दिष्णोः परमं पदम् ।

Otrzymasz ją na zawsze.

सोऽश्नुते सर्वान् कामान् सह ब्रह्मेणा विपश्चिता ।

Innymi słowy Sat (wieczność) i Chit (świadomość) są cechami Błogości. Świeckie szczęście nie posiada wiedzy i Świadomości. Przykładowo, poproszony o opis smaku Rasgulla, jak to możesz zrobić?... najlepiej za pomocą gestykulacji ukazującej jak bardzo ci smakuje. Boża wiedza charakteryzuje się tym, że Bóg jest Wszechwiedzący i wpaja innym Swoją wiedzę.

Jednocześnie Bóg posiada nieskończoną ilość zalet. Bóg jest Majestatyczny, rozporządza wszystkim i wszystkimi. Wszystkimi! Nie ma znaczenia czy jest to Jego własna frakcja jak np. Brahma, Vishnu, Shankar, lub też oddzielna frakcja, tak jak my, którzy jesteśmy kontrolowani przez Maya Shakti. Wszystkie one są pod Jego kontrolą. Dodatkowo Bóg posiada w Sobie słodycz. W każdej chwili i w każdej sytuacji cały czas jest słodki. Bóg jest także wspaniały i rządzi czasem i Mayą. Kocha wszystkich swoich devotees. Ale Bóg jest także pod kontrolą swoich devotees. Posiada nieskończone cechy i zalety. Możliwe jest zliczenie każdego ziarnka pisaku na tej ziemi, lecz nie jest możliwe zliczenie wszystkich zalet Boga.

यो वा अनंतस्य गुणाननंता न नुक्रमिश्यंति स तु बालबुद्धिः ।

Bóg ma wszelkie cechy a jednocześnie jest ich pozbawiony. Jest zrozumiałe, że posiada zalety i cechy. W jaki jednak sposób jest On pozbawiony wszelkich cech? Jak tak sytuacja może istnieć? Padm Puran tłumaczy:

यस्तु निर्गुण इत्युक्तः शास्त्रेषु जगदीश्वरः । 
प्राकृतै र्हेय संयुक्तैर्गुणैर्डीन त्वमुच्यते ।।

(Padm Puran)

Bóg nie posiada żadnych cech fizycznych. Trzy cechy Mayi; zalety, pasja i ignorancja nie maję żadnego wpływu ani nie oddziaływują na Boga. Dlatego mówią, że On jest nirgum; bez żadnych cech. Nie posiada żadnych fizycznych cech, lecz jednocześnie znany jest jako sagun; Ten, który posiada cechy. Nie posiada żadnych cech materialnych, ma w sobie nieskończone duchowe cnoty i zalety.

A teraz proszę o uwagę, powiem coś najważniejszego o Bogu. Są trzy aspekty Boga. Zrozumcie ten punkt bardzo dokładnie:

वदंति  तत्तत्वविदस्तत्त्वं यज्ज्ञानमद्दयम् ।
ब्रह्मेति परमात्मेति भगवानिति शब्घते ।।

(Bhagvatam, 1 2/11)

Jeden Jego aspekt znany jest jako Brahm, drugi jako Paramatma i trzeci jako Bhagwan. Nie ma trzech Bogów, Bóg jest jeden mający trzy główne cechy. (Rożne religie opisują swojego Boga posiadającego tylko jedną z tych cech). Jaka jest więc różnica między Nimi? Brahma okazuje minimalny poziom swojej mocy. Brahma utrzymuje Swoją nieskończoną egzystencję i błogość tej egzystencji. Nie ukazuje żadnej potęgi (energii) i z tej przyczyny Brahma jest znany jako Ten, który ukrywa większość swoich potencji i mocy. Drugi aspekt, Paramatma, posiadający formę i zalety, nie objawia swoich rozrywek, nie schodzi na ziemię ze swoimi towarzyszami i nie ma żadnego kontaktu z ludźmi. Trzeci aspekt znany jako Bhagwan jest Bhagwan Shree Kryszna. Jako Bhagwan ma imiona, zalety i ukazuje nam Jego rozrywki ze swoimi wiecznymi towarzyszami. Posiada wszelkie cechy i objawia Swoją moc. Z tego powodu Bhagwan nazywa się Najwyższą Osobowością. Paramatma i Brahma są Jego frakcjami. Vedy jasno oświadczają:

यदापश्यः पश्यते रुक्मवर्णं कर्तारमीशं मुरुषं ब्रह्मयोनिम् ।

(Mundak Upanishad, 3 1/3)

Shree Kryszna jest ziarnem i bazą Brahmy. A Gita mówi:

ब्रह्मणो हि प्रतिष्ठाहममृतस्याव्ययस्य च ।

(Gita, 14/27)

„Brahma zaczął się we Mnie i egzystuje we Mnie.”

ताहार अंगेर शुद्ध किरणमंडल, उपनिषत् काहे तारे ब्रह्म सुनिर्मल ।

Gaurang Mahaprabhu powiedział, że promieniowanie emanujące z duchowego ciała Kryszny, znane jest jako Brahma.

Co jeszcze możemy wiedzieć o Brahmie, innymi słowy Shree Kryszna? Jest on sajateeya bhed-shunya (niczym nie różniących się od Swoich różnych form, takich jak Brahma, Visznu i Szankar [Shiva]); vijateeya bhed-shunya (niczym nie różniący się od różnych od Niego, jak np. Maya, która w przeciwieństwie do Boga, nie posiada świadomości) i svagat bhed-shunya (niczym nie różniący się od własnego duchowego ciała).

I co jeszcze? On jest powodem wszystkich powodów.

अनादिरादिर्गोविंदः सर्वकारण कारणम् ।।

(Brahm Sanhita, 5/1)

W Gicie napisane jest:

मत्तः परतरं नान्यत् किञ्चदस्ति धनंजय ।

„Jestem poza wszystkim; i nikt nie jest poza Mną.”

I Shree Kryszna jest całkowitym źródłem, Jest On całkowitym początkiem wszystkiego. Woda zapoczątkowana została przez świat, świat zapoczątkowany został przez ogień itd. itd., kosmiczne ego zapoczątkowane zostało przez Mahan, nieskończony Intelekt, Mahan z Prakriti, oryginalną naturę i Prakriti z Shree Kryszna. A kto zapoczątkował Shree Kryszna? Nikt. On początkuje wszystko, a jednocześnie nie ma początku.

एको देवः सर्वभूतेषु गूढ़ः सर्वव्यापी सर्वभूतान्तरात्मा ।

Dodatkowo, Shree Kryszna przyjmuje formy; ludzkie formy.

यत्रावतीर्ण कृष्णाख्यं परं ब्रह्म नराकृति: ।

(Vishnu Puran)

Bóg przyjmuje przez Siebie ludzką formę.

I Bóg ma siedzibę, fakt udokumentowany przez Vedy i Gitę.

तावां वास्तून्युश्मयि गमध्यै यत्रगावा भूरि?गा अयासः । 

(Rigved)

यद्गत्वा न निवर्तन्ते तद्धाम परमं मम ।

(Gita, 15/6)

Dodatkowo, On jest atrakcyjny. Jakie jest znaczenie słowa Kryszna?

कर्षति योगिनां चेतांसि इति कृष्णः ।

Ten który Swoją atrakcyjnością przyciąga umysł i nawet Paramhans, ... nazywa się Kryszna. Jest tak piękny, że nawet Sam zadziwiony jest Swoją urodą.

विस्मापनं स्वस्य च सौभगर्द्धेः ।

(Bhagvatam, 3 2/12)

On myśli Sam do Siebie: „Czy ja rzeczywiście jestem taki atrakcyjny?”

Kryszna jest ten który współczuje. Jest to największa z Jego zalet. A kto to mówi?

निरपेक्षं मुनिं शान्तं निर्वैरं समदर्शनम् ।
अनुव्रजाम्यहं नित्यं पूयेयेत्यंघ्रिरेणुभिः ।।

(Bhagvatam, 11 14/16)

W Bhagwatam Shree Kryszna mówi: „Uddho, słuchaj dokładnie. Ja stąpam za Moimi dewotees. Dlaczego? Aby kurz z ich stóp mnie oczyścił.”

अहं भक्त पराधीतो ह्मस्वतन्त्र इव द्दिज।

(Bhagvatam, 9 4/63)

Kryszna jednocześnie przyznaje się: „Ja zostałem sprzedany Moim dewotees. Oni Mnie kupili i Jestem ich niewolnikiem.”

Podałem wam krótki opis Brahmy. I nawet gdyby Sarsaswati i Brihaspati mówiły o Brahmie w nieskończoność, w dalszym ciągu nie wyczerpałyby tematu.

Zastanówmy się teraz nad indywidualną duszą, pomyślmy o tym co nazywamy naszym „Ja”. Pozostawmy na chwilę temat Boga. Używamy słowo „Ja” mając nas na myśli. Zapytaj kogokolwiek: „kim jesteś?”. Jako odpowiedź usłyszysz: „jestem księgowym”. Dobrze, lecz ja nie pytam się o twoje kwalifikacje. Ja się pytam: „kim ty jesteś, nie jaki masz zawód?” ... „Kim jestem? Jestem Piotr” „Ale ja nie pytam się o twoje imię. Ja się pytam o ciebie” „Ok., jestem człowiekiem”. „Oj nie, to jest opis formy twojego ciała, a ja się pytam o ciebie”. „Cóż to za pytanie? Jaką odpowiedź mogę ci dać?” ... „No właśnie sam nie wiesz! Czyli jesteś szalony. Czemu nie jesteś w psychiatrycznym szpitalu? Jesteś zagrożeniem dla ludzkości.”

O tak, każdy twierdzi, że siebie zna. Jesteśmy dumni ze swojego talentu i wykształcenia. Jestem wielkim naukowcem. Jak wielkim? Sam nie wiesz. Jaką w takim razie posiadasz wiedzę?

Musimy w takim razie poznać naszą duszę. Spróbujmy więc. Najpierw o pomoc zwróćmy się do Ved.

पादोऽस्य विश्वाभूतानि त्रिपादस्यामृतं दिवि ।

Vedy stwierdzają, że każda indywidualna dusza jest frakcją Boga. Dusze są energią Boga.

विष्णुशक्त्तिः पराक्त्ता क्षेत्रज्ञाख्या तथाऽपरा ।
अविघा कर्मसंज्ञान्या तृतीया शक्त्तिरिष्यते ।।

(Vishnu Puran, 6 7/61)

Bóg posiada trzy główne siły (energie) - Para Shakti, Jeev Shakti i Maya Shakti. Czytaj Gita.

ममैवांशो जीवलोके जीवभूतः सनातन: ।

Shree Kryszna mówi: „Wszystkie dusze są frakcją mojej mocy”.

भूमिरापोऽनलो वायुः खं मनो बुद्धिरेव च ।
अहंकार इतीयं मे भिन्ना प्रकृतिरष्टधा ।।

(Gita, 7/4)

अपरेयमितस्त्वन्यां प्रकृतिं विद्धि मे पराम् ।
जीवभूतां महाबाहो ययेदं धार्यते जगत् ।।

(Gita, 7/5)

To samo powtarza w Gicie: „Ja mam dwie energie. Jedna jest nadrzędna - reprezentowana przez dusze, druga jest podrzędna, którą jest Maya.” Indywidualna dusza jest świadomością, podczas gdy Maya istnieje biernie, bez życia.

Bhagwatam to potwierdza:

स्वकृतपुरेष्वमीष्व बहिरन्तरसंवरणं तव पुरुषं वदन्त्यखिलशक्तिधुतोंऽशकृतम् ।

(Bhagvatam, 10 87/20)

Wszystkie przykłady i odniesienia mówią nam, że indywidualna dusza jest frakcją Boga.

शक्त्तित्वे नैवांशत्वं व्यंजयति ।

Z tego punktu widzenia, widząc duszę jako Bożą energię, każda dusza nazwana jest frakcją Boga. Przejdźmy teraz do Vedant, który opisuje detale indywidualnych dusz.

अंशोनानाव्यपदेशात् ।

(Brahm Sutra, 2 3/42)

Wszystkie dusze są frakcjami Boga.

मंत्र वर्णात् च ।
अपि ज स्मर्यते ।
प्रकाशादिवत् नैवं पर: ।
स्मरति च ।

Nie mamy czasu iść w powyższe detale, lecz każdy z cytatów deklaruje fakt, że dusze są frakcją Boga.

Vedy mówią, że istnieje wiele różnych relacji między Bogiem i duszą.

दिव्यो देव एको नारायाणो माता पिता भ्राता सुहृत् गति ।

(Subalopanishad, mantra 6)

Gita przytacza:

गतिर्भर्ता प्रभुः साक्षी निवासः शरणं सुहृत् ।
प्रभवः प्रलयः स्थानं निधानं निधानं बीजमव्ययम् ।।

(Gita, 9/18)

Dla indywidualnej duszy, Bóg jest wszystkim. Możemy zwrócić się do Niego jak do matki, ojca, syna i każdej innej formy którą mamy na myśli.

Kapil Bhagvan w Bhagvatam mówi dokładnie to samo:

येषामहं प्रिय आत्मा सुतशच सखा गुरुः सुहृदो दैवमिष्टम् ।

(Bhagvatam, 3 25/38)

Co więcej możemy się o duszy dowiedzieć? Czy jest mała, duża, czy zajmuje całe ciało? Jaka naprawdę jest dusza? Po odpowiedź powtórnie zwróćmy się do Ved. One mówią:

अणुप्रमाणात् ।

(Kath Upanishad, 1 2/8)

Dusza jest maleńka. Jest tak mała, ze nic mniejszego od nie istnieje. Z tego powodu nikt nie może widzieć duszy opuszczającej ciało w czasie śmierci. Naukowcy próbowali zaobserwować duszę, ale niestety bez rezultatów.

एषोऽणुरात्मा ।

(Mundakopanishad, 3 1/9)

Powyższa mantra opisuje, że dusza jest rozmiaru atomu.

सूक्ष्माणामप्यहं जीवः ।

(Bhagvatam, 11 16/11)

Bhagwatam mówi to samo.

Dodatkowo Vedant na ten temat daje długi wykład.

उत्क्रान्ति गत्यागतीनां ।

(Brahm Sutra, 2 3/19)

Vedant tłumaczy, że dusza wchodząca i wychodząca z ciała nie może zajmować całego ciała, nie jest też nieskończonego rozmiaru; musi być minimalnego rozmiaru.

स यदा अस्मत् शरीरात् उत्क्रामति सहैवैतैः सर्वैरुत्क्रामति ।

W powyższym cytacie Vedy piszą o duszy opuszczającej ciało.

ये वै के च अस्मात् लोकात् प्रयंति सर्वे चंद्रमसमेव गच्छन्ति ।

(Kausheetiki Upanishad, 1/2)

Druga mantra pierwszego rozdziału Kausheetiki Upanishad mówi, że po śmierci ciała, dusza podróżuje do lunar/niebiańskiej planety i –

तस्माल्लोकात् पुनरेत्पस्मै लोकाय कर्मणे ।

(Brihadaranyak Upanishad, 4 4/6)

- stamtąd wraca i konsumuje owoc swoich uczynków w 8,4 miliona form różnych gatunków egzystencji. Ten cytat opisujący duszę wchodzącą i wychodzącą z ciała dokumentuje, że dusza jest minimalnego rozmiaru. Istnieje 10 przykładów opisujących tą prawdę:

स्वात्मना च उत्तरयोः ।

(Brahm Sutra, 2 3/20)

न अणुः अतच्छुतेः इति चेत् न इतराधिकारात् ।

(Brahm Sutra, 2 3/21)

स्वशव्दोन्मानाभ्यां च ।

(Brahm Sutra, 2 3/22)

अविरोघश्चन्दनवत् ।

(Brahm Sutra, 2 3/23)

अवस्थिति वैशेष्यात् इति चेन्नाम्युपगमात् हृदि हि ।

(Brahm Sutra, 2 3/24)

गुणात् आलोकवत् ।

(Brahm Sutra, 2 3/25)

व्यतिरेको गंधवत् ।

(Brahm Sutra, 2 3/26)

तथा च दर्शयति ।

(Brahm Sutra, 2 3/27)

पुथक् उपदेशात् ।

(Brahm Sutra, 2 3/28)

Powyższe przykłady zaakceptowane zostały także przez Shankaracharya. W następnym rozdziale Shankaracharya, zmienił jednak swój pogląd.

तद्गुण सारत्वात् तु तद्दयपदेशः प्राज्ञवत् ।

(Brahm Sutra, 2 3/29)

Powiedział: „Nie, nie, dusza nie jest najmniejsza formą; jest wszechobecna”. Na to potrzebna jest jednak długa dyskusja i nie idźmy w tym kierunku. Ja chcę tylko podkreślić, że dusza jest rozmiaru atomu, a nie wielkości ciała.

एवं च आत्मा अकार्त्स्न्यम् ।

(Brahm Sutra, 2 2/32)

न च पर्यायादपि अविरोधो विकारादिभ्यः ।

(Brahm Sutra, 2 2/33)

अन्त्यावस्थितेः च उभयनित्यत्वात् अविशेषः ।

(Brahm Sutra, 2 2/34)

Dusza pozostaje tego samego rozmiaru bez względu na to gdzie jest. Nie ma zmiany wielkości. Jeżeli zaakceptujesz teorię, że dusza jest rozmiaru ciała, w jaki wiec sposób w następnej egzystencji zmieścisz ją w ciele maleńkiej mrówki? To pokazuje, że dusza jest minimalnego rozmiaru. Nie jest ani wszechobecna ani nie ma rozmiaru ciała.

ज्ञोऽत एव ।

(Brahm Sutra, 2 3/18)

Dusza jest tą, która wie.

एष आत्मा द्रष्टा स्रष्टा श्रोता घ्राता रसयिता मंता बोद्धा कर्ता विज्ञानात्मा पुरुषः स परे
अक्षर आत्मनि सम्प्रतिष्ठते ।

(Prashna Upanishad, 4/9)

Prashnopanishad mówi to samo:

अथयो वेद इदं जिघ्राणि स आत्मा ।

(Chhandogya Upanishad, 8 12/4)

Chhandogyopanishad jest z tym zgodne.

Brahma Sutra stwierdzają:

कर्ताशास्त्रार्थवत्त्वात् ।

(Brahm Sutra, 2 3/33)

Dusza wykonuje czynności, dusza jest tą, która ma przyjemność, jest świadkiem, słucha i jest nam konieczna. Vedant potwierdza, że te wszystkie czynności wykonywane są przez duszę.

W porządku. Dowiedzieliśmy się o naturze duszy. Pozostała Maya, bierna martwa energia Boga. Wcześniej napomknąłem, że jest ona podrzędną energią Boga. A więc mamy trzy jednostki – Bóg, dusza i Maya – wszystkie trzy nieskończone.

ज्ञाज्ञौ द्दावजा वीशनीशावजा ह्मेका भोक्त्तृ भोग्यार्थ युक्त्ता ।

Powyższa mantra mówi, że Wszechobecny Bóg, nieświadoma dusza i bierna/martwa Maya, są wieczne.

अजामेकां लोहित शुक्लकृष्णां ।

Bóg jest wieczny i dusza też. Maya jest także wieczna. Żadne z nich nie ma początku. Nawet Bóg nie może zniszczyć duszy. Nie może też zniszczyć Mayi. Jeżeli wyeliminowanie Mayi byłoby możliwe, wszyscy zostalibyśmy wyzwoleni i oświeceni. Czyż nie byłoby to cudowne? Rzeczywistość jednak jest inna. I mimo, że Maya przestaje molestować indywidualności które osiągnęły Boga, sama Maya nie zostaje zniszczona. Maya jako wieczna egzystencja, nie może być zniszczalna.

मायां तु प्रकृतिं विघान्मायिनं तु महेश्वरम् ।

(Shvetashvatropanishad, 4/10)

I tak, wszystkie trzy nie mają początku i końca. Czy jednocześnie są one niezależne? Oj nie. Zwróćmy się więc do Ved po odpowiedź na to pytanie. Vedy mówią, wszystkie trzy egzystencje nie są niezależne. Dusza i Maya są kontrolowane przez Boga.

क्षरं प्रधानममृताक्षरं हरः क्षरात्मानावीशते देव एकः ।

Shvetashvatar Upanishad mówi, że Bóg - Ishate rządzi Mayą - kshar i duszą - akshar.

Wszystkie powyższe wersety zapewniają, że Bóg sprawuje władzę nad duszą i Mayą. Indywidualna dusza i Maya nie są niezależne.

W ten sposób rozumiemy osobowość i naturę duszy. Maya jest bierna i brakuje jej życia, więc nie ma potrzeby tego rozumieć.

ऋतेऽर्यं यत्प्रतीयेत न प्रतीयेत चात्मनि ।
तद्दिघादात्मनो मायां यथाभासो यथा तमः ।।

(Bhagvatam)

Tam gdzie nie ma Boga, tam jest Maya. Lecz bez Boga, Maya nie może funkcjonować.

जासु सत्यता ते जड़ माया । भास सत्प इव सहित सहाया ।।

Ram Charit Manas mówi, że Maya jest w stanie funkcjonować tylko dzięki Bożej energii.

मयाध्यक्षेण प्रकृतिः सूयते स चराचरम् ।

Po otrzymaniu informacji na temat Boga, duszy i Mayi, powinniśmy dowiedzieć się w jaki sposób możemy się od Mayi wyzwolić. O czym my właściwie marzymy? Będąc frakcją Sacchidanand Brahm jako tacy, jesteśmy też Sat-chit-anand. Naturą Sat jest Życie; naturą Chit jest Wiedza, a naturą Anand Błogość. My pożądamy życia. Nigdy nie chcemy umrzeć. Nikt nie marzy o śmierci, mimo, że w życiu przechodzimy męczarnie. Nikt nie jest szczęśliwy. Każdy przeżywa różne stresy. Mamy wiele bogatych ludzi, lecz większość z nich nie jest w stanie spokojnie zasnąć. Tak, oni mają problemy. Nawet, jeżeli człowiek posiądzie największe bogactwo świata, co w rzeczywistości będzie miał? Bill Gates ma tylko 4 miliardy dolarów. Za te pieniądze nie możesz kupić Krakowa. Cóż to za status! I nawet gdyby otrzymał na własność wszystko co jest na świecie -

यत्पृथिव्यां व्रीहि यवं हिरण्यं पशवः स्त्रियः ।

- w dalszym ciągu szczęścia nie będzie posiadał

A więc; my chcemy żyć i nie chcemy umierać. Pożądamy wiedzy. Pragniemy być mądrymi i kradniemy wiedzę z książek i od innych ludzi. Mimo to, charakteryzujemy się ignorancją i tacy zostaniemy. No i oczywiście pragniemy być szczęśliwi. Wszystkie istoty począwszy od analfabety do Brihaspati (wiedzy Boga), pragną jedynie szczęścia. I cokolwiek więcej pożądamy, pragniemy tego tylko dlatego, żeby być szczęśliwymi. Dlaczego więc pragniemy szczęścia? Tak naprawdę to nie wiemy dlaczego, pomimo, że pragniemy. Mamy w sobie naturalne pragnienie być szczęśliwymi. Co to jest „naturalne pragnienie”? Co to znaczy, że mamy naturalne pragnienie być szczęśliwymi. Och, ja już mówiłem że błogość jest innym imieniem Boga. A ponieważ jesteśmy frakcją Boga, pragniemy szczęścia. To jest odpowiedź podana przez Vedy. Będąc frakcją Boga, pragniemy szczęścia i zawsze będziemy go pragnęli. W jaki sposób możemy otrzymać szczęście? Będziemy na ten temat mówić innym razem.

Glory dla Ladili-Lal

All glories to Ladili-Lal